Fijne moederdag voor alle mama's out there! Voor deze speciale gelegenheid zetten we graag een aantal moeders die aan de O My Bag collectie werken in de spotlights!
Maak kennis met Jinnat! Ze is 35 jaar oud en werkt al 10 jaar bij EMA . Ze heeft twee kinderen waar ze graag voor zorgt. Haar 18-jarige dochter gaat naar Business School en haar 19-jarige zoon is afgestudeerd in de natuurwetenschappen. Jinnat is erg trots dat ze haar kinderen naar school kan laten gaan, als alleenstaande moeder is dit een echte prestatie. Ze houdt heel veel van koken. Haar lievelingsgerecht is een zoet toetje van melk, rijst en suiker.
Dit schattige stel is Akram en Shahnaj Kahn die beiden werken en wonen bij Patrick's leerlooierij . Patrick zag Akrram als een goede en hardwerkende man toen hij als beveiligingsman in het vorige leercomplex werkte. Toen die sloot en Patrick en alle andere leerlooierijen naar het nieuwe complex verhuisden, vroeg hij of Akrram als conciërge in zijn leerlooierij wilde werken. Wat Patrick niet besefte, was dat Akrram en zijn vrouw Shahnai onafscheidelijk zijn.
Ze was altijd bij haar man, dus besloten Patrick en Veronica haar ook een baan in de leerlooierij te geven. Als we de mensen in de leerlooierij vragen om Shahnaj te beschrijven, vertellen ze ons dat ze een drukke dame is die niet stil kan zitten. Ze is verantwoordelijk voor al het onderhoud in de leerlooierij en ze is altijd aan het rennen. Ze hebben een zoon die in een restaurant in Bahrein werkt. Ze zien hem eens in de twee jaar. Ze vinden het leuk om ouders te zijn, een kleine jongen groot te brengen en hem onafhankelijk te maken. Daarnaast vermeldt Shahnaj ook dat ze blij is te weten dat hij voor hen kan zorgen als ze ouder worden.
Shanhaj heeft een passie voor reizen. Haar man heeft haar beloofd dat hij haar op een dag naar Shillong zal brengen. Ze zijn al eerder in Bombay geweest, maar ze weet zeker dat dat bij lange na niet in de buurt komt van de schoonheid van Shillong. Haar must-see advies voor Kolkata is het Victoria Memorial.
Padma werkt al 8 jaar bij STC als finishing lady. Ze heeft een dochter en een zoon. Haar kinderen gingen naar een privéschool. Gezinnen die het zich kunnen veroorloven, sturen hun kinderen naar privéscholen, omdat de overheidsscholen tot nu toe niet het juiste onderwijs en de juiste voorzieningen bieden en daarom als slecht onderwijs worden gezien. Ze vond het heerlijk om bij haar kinderen te zitten als ze huiswerk maakten. Padma's droom is dat haar kinderen kantoorwerk kunnen doen als ze groot zijn. Zelf is ze erg geïnteresseerd in computers en zou daar graag mee willen leren werken.
Spreken met moeders, en de dromen die ze hebben over de toekomst van hun zonen en dochters, zet ons aan het denken: “Zijn die dromen realistisch voor de meeste gezinnen? Is het niet zo dat veel meisjes niet naar school worden gestuurd?”
Vanaf de achterkant van de gele taxi is er zoveel te zien in de straten van Kolkata. Een ding dat er voorheen niet was, is het aantal billboards in de stad dat onderwijs voor vrouwelijke kinderen promoot. Er is ons verteld dat dit allemaal te maken heeft met het project van de eerste minister van West-Bengalen, de staat waarin Kolkata ligt; Mamata Banerjee. Het project 'Kanyashree Prakalpa' is opgezet om jonge vrouwen onderwijs te geven.
Overheidsscholen in India zijn gratis, dus waarom gaan er nog steeds zoveel kinderen niet naar school? Voor veel van de gezinnen onder de armoedegrens zijn meisjes vaak verantwoordelijk voor een deel van het gezinsinkomen. In de uren dat ze naar school ging, had ze kunnen werken als bijvoorbeeld dienstmeisje of schoonmaker en geld kunnen verdienen. Ook haken meisjes vaker af dan jongens, omdat ze op jonge leeftijd trouwen.
Het Kanyashree-programma heeft tot doel ervoor te zorgen dat meisjes de school niet verlaten en hun huwelijk niet uitstellen tot ten minste de leeftijd van 18 jaar. De gezinnen ontvangen een jaarlijkse beloning van 750 roepies gedurende de jaren dat ze naar school gaat, en een eenmalige toelage van 25.000 roepies (ongeveer 330 euro) die zal worden betaald nadat het meisje 18 is geworden. Het is voor ons Nederlanders moeilijk te begrijpen dat dit de manier is om gezinnen te motiveren hun kinderen naar school te sturen, maar het is ook heel begrijpelijk gezien de situatie dat deze gezinnen zijn binnen.
In juni 2017 ontving mevrouw Banerjee de hoogste openbare dienstonderscheiding van de VN voor dit geweldige project, dat al meer dan 4 miljoen vrouwelijke studenten in de staat heeft geholpen. Dit is een echte prestatie en we zijn blij te horen dat onderwijs en daarmee dromen voor hun toekomst realistischer worden om te verwezenlijken.
